Stambeno-poslovna jednospratnica sagrađena je u sklopu regulacione linije nekadašnje Glavne ulice Podgrađa Petrovaradinske tvrđave, odnosno locirana je sa leve strane iz pravca Novog Sada, kao jedan od niza objekata u Beogradskoj ulici. Objekat je po svemu sudeći sagrađen sredinom XVIII veka u baroknom stilu.

Ulična fasada ima četiri ose otvora. U prizemnom delu objekta su ulazna vrata, portali dva lokala a krajnje desno postoji još jedan prozor koji predstavlja sastavni deo većeg lokala. Na spratu postoje četiri pravougaona prozora od kojih je jedan kibic-fenster (lociran iznad ulaza u nekadašnju apoteku „Kod zlatnog orla“), odnosno u desnoj polovini frontalnog dela zgrade. Fasada frontalnog dela objekta, odnosno konkretno malterski ukras oko spratnih otvora prozora izveden je u formi profilisanog okvira i krivolinijskog frontona. U kontekstu malterskog ukrasa, takođe su po horizontali izvedeni i potkrovni, kao i međuspratni venac koji su prilično naglašeni i višestruko profilisani. Ulazna vrata u objekat su relativno niska sa svodom, kapija je dvokrilna i izvedena od dijagonalno postavljenih letvica sa karakterističnim gvozdenim okovom. Nisu flanktirana nikakvim ukrasom od odstatka fasadnog zida. Iznad vrata, u luneti, simetrično je oblikovan stilizovani ukras od kovanog gvožđa kakav je prisutan takođe i na dvorišnim vratima. Na svim otvorima u prizemnom delu zgrade (dva ulaza u lokal, kao i prozor lokala), sačuvani su autentični zaštitni kapci crne boje sa okovom od kovanog gvožđa. Iznad lokala apoteke “Kod zlatnog orla”, nalaze se dva različita metalna medaljona izrađena u reljefu sa stilizovanim portretnim prikazima (iznad ulaza u lokal i iznad prozora), dok se u delu između ulaza u lokal i prozora, nalazi metalni heraldički prikaz orla sa ćiriličnim natpisom “Zlatni orao” koji aludira na sam naziv nekadašnje apoteke “Kod zlatnog orla”, koja je u ovom objektu počela sa radom 1765. godine. Metalne aplikacije u reljefu (starogrčkog boga medicine Asklepija, tj. Eskulapa i njegove ćerke, starogrčke boginje zdravlja i farmacije, Higije), nisu autentične već su postavljene kasnije, krajem XX veka kada je objekat obnovljen u kontekstu afirmisanja Podgrađa kao turističkog i kulturnog resursa Novog Sada, odnosno Petrovaradinske tvrđave. Odnosno, konkretno, u skladu sa onovremenim planovima da prostor nekadašnje apoteke postane tematska izložbena ekspozicija vezana za istoriju farmacije i apotekarstva.

Ovaj objekat je jedan od retkih u Podgrađu, koji je obnovljen pre kompletne rekonstrukcije objekata Suburbiuma koja je započela kao strateški projekat 2017. godine i koja traje do danas. Odnosno, temeljno je rekonstruisan krajem XX veka, kada je izolovan od vlage, pri čemu je izvršena i adaptacija lokala nekadašnje apoteke i kada je ujedno, obnovljena kompletna frontalna fasada. Iza ulaza u objekat koji je zasveden i sa autentičnom kapijom, pruža se hodnik sa sačuvanim svodnim konstrukcijama i izvornom koncepcijom prostora. U njemu su takođe sačuvani autentični elementi od kovanog gvožđa svojstveni baroknoj arhitekturi, kao i oblik krovišta takođe izveden u stilu baroka, uostalom kao i ceo objekat. Na levoj srani hodnika, locirano je dvokrako stepenište koje vodi na sprat objekta na kojem se nalazi prostrani stambeni prostor. Sve prostorije prizemnog dela objekta zasvođene su sa krstastim svodovima.

Кrov je izrazito visok, pokriven je sa biber crepom sa tri sačuvana masivna odžaka. Specifična i masivna konstrukcija odžaka, sačuvana je i izvedena sa svodom što je jasno uočljivo u autentičnom tavanskom prostoru objekta koji nije adaptiran u stambeni prostor.

Na dvorišnoj strani objekta, u kontekstu kasnijih adaptacija dograđen je balkon koji je postavljen na stubovima od neadekvatne betonske konstrukcije i nadstrešnicom od valovih ploča od salonita, čime je autentičnost drastično narušena. Sa desne strane na kraju dvorišta, lociran je dvorišni parterni objekat koji je nekad imao stambenu namenu, dok je danas zapušten. Ispod uličnog levog dela objekta, nalaze se zasvođene podrumske prostorije.

Apoteka “Kod zlatnog orla”

Ovaj objekat inače predstavlja jedan od najznačajnijih profanih baroknih objekata Podgrađa Petrovaradinske tvrđave s obzirom da je u njemu, još 1765. godine otvorena prva apoteka u Petrovaradinu koja je u početku služila primarno za potrebe vojske. Kasnije, odnosno već krajem XVIII veka, delatnost apoteke se proširila i za civilnu upotrebu na šta je konseventno uticao demografski porast civilnog stanovništva Suburbiuma, ali i lose zdravstvene prilike stanovnika Podgrađa u tom periodu.

Prvi vlasnik (zakupac) apoteke je bila jedna privatna trgovačka porodica iz Temišvara, ali je ubrzo zbog nerentabilnosti privatizovana i generalno posmatrano, apoteka je često menjala vlasnike.

Godine 1802. apoteku, kao i ceo objekat je od predhodnog vlasnika Franje Krigera, kupio apotekar i farmaceut rodom sa prostora današnje Češke (Bohemije), Franc Šams. U njegovom vlasništvu, apoteka je radila do 1817. godine kada se Šams preselio u Peštu.

Franc Šams se pored profesionalnog  apotekarskog zanimanja, bavio i istraživanjem prošlošti Petrovaradina, kao i njegove okoline. Ujedno, proučavao je i mineralne vode, kao i floru Fruške Gore. Kao rezultat njegovog rada na ovom polju, u Pešti je 1820. godine publikovana njegova knjiga na nemačkom jeziku pod nazivom “Topographische Beschreibung von Peterwardein und seinen Umgebungen”, koju je, kako u uvodu svoje publikacije Šams istakao, posvetio “dobrim građanima Petrovaradina”. Ovo delo ima izuzetan značaj za Petrovaradin i grad Novi Sad, budući da se u njemu nalaze topografski opisi Petrovaradina i njegove okoline. Ono ujedno predstavlja i prvu istoriju Petrovaradina a uzimajući u obzir period publikovanja, Šamsova knjiga, između ostalog, predstavlja neprocenjiv izvor informacija o tadašnjem stilu života, stanovništvu, ekonomskim i higijenskim  uslovima, pojedinim objektima Podgrađa,  kao  i o geografiji okoline Petrovaradina. Šamsova knjiga je na srpski jezik prevedena pod nazivom “Istorija Srema i Petrovaradina ” kao fototipsko izdanje Muzeja grada Novog Sada 2013. godine.

Češki apotekar Franc Šams, inače ljubitelj istorije i botanike, rođen je 1779. godine u Litomnjeržicama (Bohemija) a u Petrovaradin se doselio kao magistar farmacije. Šams je opšte posmatrano, ostavio značajna svedočanstva svuda gde je delovao a nakon preseljenja iz Petrovaradina u Peštu, prestao je da se bavi apotekarstvom i ostatak života posvetio je pisanju. Preminuo je 1839. godine u Pešti.  Dok je živeo i radio u Petrovaradinu, značajno je doprineo i u uređenju gradskog parka koji se nalazi izvan Suburbiuma na rubu Vaserštata a koji danas nosi naziv “Molinarski park”, dok je u početku nezvanično nosio naziv po njemu, odnosno bio je poznat kao „Šemsov park“. Njegov doprinos tokom života u Petrovaradinu, ogleda se i kroz njegovu aktivnost u uređenju botaničke bašte u Sremskim Karlovcima, gde je takođe imao u vlasništvu još jednu apoteku. Sam naziv apoteke „Kod zlatnog orla“, upravo datira iz perioda kada je njen vlasnik bio Franc Šams.

Jedan od značajnijih vlasnika apoteke, bio je i antikvar i bibliofil Teodor Deodato koji je svojevremeno u Podgrađu Petrovaradina u izvesnom smislu vodio i neformalnu grupu sastavljenu od književnika, pesnika i kolekcionara. U tom kontekstu, prostor apoteke u periodu dok je njeno poslovanje vodio T. Deodato, imao je izuzev primarne i značajnu društvenu, odnosno kulturološko-socijalnu dimenziju. Između ostalih, u ovu kuću, s obzirom na njenu svakodnevnu društvenu komponentu, je veoma često navraćao i Josip Juraj Štrosmajer u periodu dok je obavljao funkciju kapelana u Samostanu Svetog Jurja. Takođe, u istom kontekstu, treba pomenuti i književnika Iliju Okruglića Sremca, autora pozorišnog  komada „Saćurica i šubara“. Interesantnu činjenicu predstavlja i to, da je u ovom objektu jedno vreme bilo i sedište uredništva petrovaradinskih novina „Fruškogorac“.

Iako je apoteka, kao što je istaknuto, često menjala nazive, ipak je ostala poznata kao „Apoteka kod zlatnog orla“, što je naziv koji se vremenom preneo i na celi objekat, tako da se za njega danas često koristi i naziv „Kuća kod zlatnog orla“.

Kada je reč o enterijeru apoteke, zahvaljujući sačuvanoj arhivskoj građi, odnosno ilustracijama, ona se može jako dobro rekonstruisati. Pored toga, u fundusima Muzeja grada Novog Sada, odnosno konkretno u „Zbirci istorije kulture i farmacije“, nalaze se autentični predmeti iz apoteke poput: apotekarskih vaga, avana, pipeta, epruveta itd. Interesantno je i što su na apotekarskim predmetima, popot staklenih posuda i stojnica, sačuvane ilustracije i natpisi poput imena lekova sa logom apoteke stilizovanog u formi orla raširenih krila koji drži u kljunu svitak na kojem je ispisano ime konkretnog leka na latinskom jeziku.

Na osnovu sačuvane arhivske građe, kao i na osnovu sačuvanih delova enterijera, novosadski slikari Milutin Milutinović i Ljubiša Petrović, kao i poznati novosadski farmaceut Andrija Markuvić, 1953. godine izradili su crteže „idealne rekonstrukcije“ nekadašnjeg izgleda apoteke što je ujedno poslužilo kao model za njenu delimičnu rekonstrukciju.

Ulične fasade objekta kao i krov, obnovljene su u okviru kompletne rekonstrukcije i revitalizacije Podgrađa, koja je otpočela 2017. godine pod ingirencijom Zavoda za zaštitu spomenika kulture Grada Novog Sada a koja još uvek traje.  Međutim, iako je ovaj objekat rekonstruisan, do danas je  prostor apoteke uprkos brojnim planovima i dalje zatvoren za javnost iako, više nego očigledno, predstavlja odličan kulturno-istorijski resurs Podgrađa vezan za njegovu revitalizaciju kao prostorne kulturno-istorijske celine sa enormnim kapacitetima za razvoj kulturnog turizma. Krajem 2023. godine, na frontalnoj fasadi objekta je postavljena spomen-ploča posvećena radu i boravku Franca Šamsa.