Jednospratna stambeno-poslovna zgrada širokog frontalnog, odnosno uličnog dela locirana je sa leve strane Beogradske ulice iz pravca Novog Sada u nizu zgrada u okviru ulične regulacije. Objekat zauzima parcelu koja obuhvata veliku površinu prostora između Beogradske i Ulice Prote Mihaldžića iz koje je preko kolskog ulaza, takođe moguće pristupiti parceli.
Sastoji se od podrumskih prostorija, prizemnog i spratnog dela, kao i od visokog tavanskog prostora. Ulični deo objekta čija je osnova u obliku široke potkovice sa dva krila nejednakih gabarita i zajedno sa prizemnom pomoćnom zgradom u zadnjem delu parcele, formira prostrano unutrašnje dvorište.
Objekat se odlikuje širokom frontalnom fasadom sa nizom od devet osa otvora na nejednakom međusobnom rastojanju kako na spratnom, tako i u prizemnom delu. Sprat objekta od prizemlja je odvojen sa naglašenim međuspratnim vencem, dok je potkrovni venac takođe naglašen. U prizemnom delu frontalnog dela u levoj polovini objekta, locirana je dvokrilna ulazna kapija a levo od nje se nalazi specifičan udvojeni četvorougaoni prozor. Desno od ulazne kapije postoji niz od sedam otvora od kojih su dva sa arhitravno završenim portalima. Sve otvore odlikuju profilisani malterski okviri sa plitkom ornamentikom izvedenom u malteru koja je prisutna i u poljima iznad otvora, u parapetima, kao i ispod potkrovnog venca.
Celokupan izgled objekta uključujući i njegovo konstruktivno rešenje, karakteristična profilacija i ornamentika u malteru, način oblikovanja trema i drugi specifični arhitektonski detalji, kao i primenjena konstruktivna rešenja ukazuju da je objekat sagrađen u drugoj polovini XVIII veka.
Ulaz u objekat iz Beogradske ulice je lučno završen u formi segmenta elipse sa karakterističnom drvenom kapijom napravljenom od dijagonalno položenih letvica. Inače, ovaj ulaz je bio zazidan do 1967. godine kada je prilikom rekonstrukcije fasade ponovo otvoren, čime je objektu vraćen originalni izgled. U osi kapije postavljeno je polukružno završeno krilo pešačkog ulaza.
Široki hodnik koji se pruža od ulaza ka unutrašnosti parcele, izdeljen je sa polukružnim lukovima na tavanici u tri traveja sa zasvođenim sfernim svodovima. Na kraju hodnika, sa desne strane, nalaze se zidane stepenice koje vode na spratni deo objekta, pri čemu su na njima sačuvana drvena gazišta. Na spoljnjem zidu je koso položen lučno završen prozor, dok je sa dvorišne strane istaknut ulaz u podrumske prostorije koje su locirane ispod desnog trakta objekta.
Objekat je građen od opeke, malterisan je i bojen. Кrov je visok i pokriven je sa biber crepom, pri čemu na njemu postoje tri masivna odžaka sa karakteristično oblikovanim završetcima.
Izvorno je desno dvorišno krilo objekta u prizemlju imalo trem sa tri široka polukružna otvora dok je u nastavku imalo još dva koji su bili nešto manjeg raspona. Danas većina navedenih tremova više ne postoji, odnosno sa izuzetkom prvog i zadnjeg, svi su zazidani i pripojeni stambenim jedinicama.
Ajnfort objekta, tj. ulaza je popločan krupnom kamenom kockom dok je dvorište prilično neuređeno i ruinirano.
U dvorišnom delu objekta na prvom spratu, nekada je postojala plesna dvorana sa kristalnim lusterima koji se danas nalaze u Crkvi Sv. Jurja. Ona je kasnije adaptirana u bioskop da bi tokom osamdesetih godina XX veka bila pretvorena u stambeni prostor. Njen enterijer su, sudeći prema arhivskoj građi o zatečenom stanju objekta kojom se disponuje, odlikovali brojni arhitekstonski elementi poput “dorskih stubova sa drvenim parapetima”, drvena ograda galerije za muziku izrađena u formi balustera i tavanice izvedene u formi „lažnog“ sfernog svoda koja je bila verovatno oslikana. Prilikom pomenute adaptacije, uklonjeni su, između ostalog, i do tada sačuvani ostaci autentičnog poda, kao i ostaci bioskopskih stolica. Iz predhodno navedenog, pomenuta dvorana, odnosno ovaj objekat je decenijama imao značajnu funkciju u kontekstu društvenog i kulturnog života Podgrađa tako da u sebi sadrži bitnu sociološku, tj. društvenu komponentu vezanu za svakodnevni život stanovnika Suburbiuma.
U nivou sprata dvorišnog dela objekta, postoji i komunikacijski balkon koji je oslonjen na tri metalna stuba kružnog preseka i koji je u kontekstu statike, dodatno podržan metalnim konzolama. Levo krilo ima takođe naknadno dozidan komunikacioni balkon napravljen od gvozdene konstrukcije sa ogradom od kovanog gvožđa, koji je novijeg datuma. Dvorišni prizemni objekat je delom urušen, dok preostali deo služi za ostave stanara.
Ovaj objekat je specifičan i po tome što je u njegovom dvorišnom delu, tj. na jugoistočnoj strani dvorišta, sačuvan bunar na točak koji datira po svemu sudeći sa kraja XVIII ili sa početka XIX veka.
Ulične fasade objekta kao i krov, obnovljene su u okviru kompletne rekonstrukcije i revitalizacije Podgrađa, koja je otpočela 2017. godine pod ingirencijom Zavoda za zaštitu spomenika kulture Grada Novog Sada a koja još uvek traje.