Prizemni objekat podeljen je hodnikom na dva nejednaka dela. Niži i širi desni deo čine četiri prostorije, dok se levi deo sastoji od tri prostorije u nizu. Ovakvo prostorno rešenje ukazuje da je reč o dve ruralne stambene kuće koje su kasnije spojene, što je, između ostalog, dokumentovano i fotografijom snimljenom početkom XX veka. Sudeći prema ovoj fotografiji, na mestu današnjeg uličnog objekta su se nalazile zapravo dve stambene prizemene male kuće sa trougaonim zabatom i malim prozorskim otvorima. Sudeći prema njihovom izgledu, odnosno ruralnom i jednostavnom arhitektonskom sklopu, njihov nastanak je moguće datovati najverovatnije u prvu polovinu XIX veka. U tom kontekstu, razvojne faze ovog objekta imaju analogije sa susednim objektom lociranim u Štrosmajerovoj ulici pod kućnim brojem: 14.

Levi deo današnjeg objedinjenog uličnog objekta ima mali podrumski prostor smešten ispod prostorije levo od ulaza. Lučno zasvedeni hodnik sa otvorima za svetlo vodi pravo u dvorište, gde se danas nalazi noviji stambeni objekat sa potkrovljem. Ovaj objekat ima krov na jednu vodu, dok su nad glavnim objektom dva dvovodna krova što se takođe može pripisati činjenici da se prvobitno radilo o dve stambene kuće. Pri tome, desni deo današnjeg objekta je niži i širi od levog zbog čega je i središnji hodnik zasveden zalučenim segmentarnim svodom na kojem se nalaze dva otvora tzv. zenitnog osvetljenja. Odnosno, i nekadašnji levi i nekadašnji desni objekat, koji danas imaju zajednički krov i uličnu fasadu, sastoje se od tri, odnosno četiri prostorije u nizu. Izgrađeni su od opeke, malterisani i bojeni sa izvorno drvenim tavanicama.

Pomenuti noviji potkrovni objekat u dnu parcele sa krovom izvedenim na jednu vodu ima visokoparterni prizemni deo i lociran je na mestu nekadašnjeg starijeg pomoćnog objekta.

Fasada objekta datira iz druge decenije XX veka i sadrži jednostavne simetrično postavljene ukrase: malterske okvire oko prozora i ulaza, vertikalne trake sa kanelurama, kao i atiku sa arhitravom, parapetima i pravougaonim kaneliranim poljima. U kontekstu navedenih stilskih odlika, fasada ima elemente pozne secesije. Ulaz sa nadsvetlom u formi dvokrilne kapije je postavljen centralno a desno i levo od njega se nalazio po jedan prozorski otvor, koji su dodatno prošireni kao rezultati adaptacije izvedene u drugoj polovini XX veka. Današnju formu njihovih proporcija – koju praktično prate dimenzije vertikale ulaza, odnosno predstavljaju zasebne široke ulaze u dva novonastala poslovna prostora –  predstavljaju rezulat rekonstrukcije, tj. prekomponovanja prostora i namene uličnog objekta izvršene nakon 2005. godine. Svi otvori frontalne fasade, flanktirani su u odnosu na ostatak zidnog platna malterskim okvirima sa dodatnim geometrijski izvedenim ukrasima. Između otvora u poljima nalaze se specifični ukrasi od malterske plastike u formi horizontalne vrpce koja je povezana vertikalno sa šire oblikovanim kaneliranim trakama čiji su završeci, geometrijski profilisani. Gornju partiju fasade po horizontali karakteriše i arhitravno završena atika sa naglašenim kaneliranim poljima i profilisanim vencem. Sudeći prema raspoloživim fotografijama, do devedesetih godina dvadesetog veka na gornjoj ivici aktike u osi fasade, nalazio se ukras u formi stilizovane vaze koji danas više ne postoji.

Ulična fasada objekta, krov i stolarija, obnovljeni su u okviru kompletne rekonstrukcije i revitalizacije Podgrađa, koja je otpočela 2017. godine pod ingirencijom Zavoda za zaštitu spomenika kulture Grada Novog Sada a koja još uvek traje.