Kompleks objekata u okviru parcele je sastavljen od prizemne stambene ulično orijentisane kuće na koju se nadovezuje nekoliko spojenih objekata sa dvorišne strane, tako da zajedno formiraju unutrašnje dvorište.
U dnu parcele, prateći teren prema petrovaradinskoj steni, odnosno fortifikacionim bedemima Gornje tvrđave, lociran je spratni stambeni objekat koji je ukopan u kosinu stene koja je inače parcijalno vidljiva u njegovoj unutrašnjosti. Prizemlje odlikuje zasvedeni poluobličasti svod dok je pristup spratu izveden preko balkona i strmih spoljnih stepenica gvozdene konstrukcije.
Hodnik deli ulični (frontalni) objekat na dva dela. Levo i desno nalaze se po tri prostorije u nizu, dok se pravo izlazi u dvorište. Jedna prostorija u desnom delu, najbliže ulici, služila je ranije kao lokal. Ispod dvorišnih delova objekta smeštene su podrumske prostorije, između kojih postoji komunikacija u vidu hodnika. Tavanice podrumskih prostorija su zasvođene sa poluobličastim svodom. Dvorišni delovi imaju jednovodni krov, dok je nad uličnim delom objekta, krov izveden na dve vode i prekriven sa biber crepom. Deo potkrovlja na levoj strani objekta je prilagođen za stanovanje i spojen sa prizemljem. Tavanice prizemnog dela su ravne.
Fasada uličnog objekta je vertikalno raščlanjena pilastrima koji su završeni polukapitelima. Ispod potkrovnog venca, na tavanskim otvorima, izvedena je malterska dekoracija u vidu floralnih motiva. Ulaz u objekat, kao i ulaz u nekadašnji lokal desno od njega, uokvireni su jednostavnim malterskim okvirom. Iznad ulaza u bivši lokal nalazi se arhitrav bez konzola. Pored dva portala otvora ulaza, na skroz desnoj i skroz levoj strani frontalne fasade, nalazi se po jedan veći prozorski otvor koji su zapravo novijeg datuma, odnosno koji su po svemu sudeći prošireni u odnosu na ranije verovatno u periodu između Prvog i Drugog svetskog rata.
Pouzdano datovanje perioda izgradnje objekta, nije moguće utvrditi. Na opisanom objektu u zadnjem delu dvorišta, koji je delimično ukopan u kosinu petrovaradinske stene, odnosno na balkonskoj ogradi od gvožđa kojoj se pristupa njegovom spratnom delu, iskovana je godina ’’1890’’, ali se pretpostavlja da je reč o godini rekonstrukcije objekta a ne o godini koji označava period njegove izgradnje. Najverovatnije da je objekat sagrađen sredinom, dok je današnji izgled sa uličnom fasadom, dobio krajem XIX veka. Odnosno, generalno posmatrano, današnji izgled frontalne fasade uličnog objekta, kao i celokupni njegov konstruktivni sklop sa unutrašnjim rasporedom prostorija, pruža indicije da se izvorno radilo zapravo o dva objekta (prizemne tradicionalne kuće ruralnih arhitektonskih odlika), koje su krajem XIX ili početkom XX veka, zapravo objedinjene zajedničkim krovom i jedinstvenom fasadom. U skladu sa predhodno navedenim, današnji izgled fasade uličnog dela zapravo implicira o značajnim adaptacijama, odnosno o rekonstrukcijama objekta. Odnosno, ulazna vrata od drveta sa nadsvetlom, osobena malterska dekoracija potkrovnog venca i ornamentalnih maski tavanskih otvora, kao i tri kanelirana pilastra sa polukapitelima, ali i sačuvani arhitravi nekadašnjih prozorskih otvora, predstavljaju rešenja izvedena u duhu istoricizma, odnosno eklektike. U tom kontekstu, razvojne faze ovog objekta imaju analogije sa susednim objektom lociranim u Štrosmajerovoj ulici pod uličnim brojem: 16.
Ulična fasada objekta, krov i stolarija, obnovljeni su u okviru kompletne rekonstrukcije i revitalizacije Podgrađa, koja je otpočela 2017. godine pod ingirencijom Zavoda za zaštitu spomenika kulture Grada Novog Sada a koja još uvek traje.