Današnji objekat Kasarne „Tvrđava“, odnosno nekadašnji “Paviljon inžinjerskih oficira”, lociran je ne ćošku Beogradske i Ulice Vladimira Nazora. Radi se o masivnoj dvospratnoj zgradi koja pored „Oficirskog paviljona“, zapravo predstavlja najvišu profanu zgradu Suburbiuma Petrovaradinske tvrđave. Karakteristično je što je ovaj objekat od vremena njegove izgradnje (sredinom XVIII veka), zadržao svoju prvobitnu namenu s obzirom da se u uvoj zgradi i dalje nalazi vojna komanda, odnosno ovaj objekat predstavlja centralnu građevinu „kompleksa vojnih zgrada“ Petrovaradinske tvrđave. Zgrada je ucrtana na planu Petrovaradinske tvrđave koji datira iz 1761. godine, tako da je to ujedno najkasnija godina završetka njene izgradnje.
Objekat u komparaciji sa većinom objekata Suburbiuma, deluje zaista masivno, čemu doprinosi i njegov položaj na ćošku. Osnova objekta je u formi latiničnog slova „L“. Kada je reč o spoljašnjim arhitektonskim odlikama, skoro u potpunosti je zadržao izvorni oblik. Enterijer je nauprot tome, vremenom prošao kroz niz adaptacija kako u kontekstu same koncepcije organizacije prostora, tako i u smislu dekorativnih elemenata. Uprkos tome, Paviljon inženjerskih oficira je do danas sačuvao sve izvorne elemente konstruktivnog sklopa koji se primarno odlikuje masivnom zidnom konstrukcijom. Objekat se sastoji od podrumskih prostorija, prizemlja, prvog i drugog sprata, kao i tavanskog prostora. Na tavanicama prvog i drugog sprata, svodovi su pruski i krstasti, dok su u prizemnom delu zgrade, kao i u podrumu, izvedeni u poluobličastoj formi. Generalno posmatrano, unutrašnje rešenje rasporeda prostorija je slično na svim spratovima i koncipirano je na način gde središnji hodnici komuniciraju sa nizom obostranih prostorija, odnosno današnih kancelarijkih prostora.
U produžetku glavnog objekta Paviljona inžinjerskih oficira čiji je frontalni deo sa glavnim ulazom orijentisan prema Beogradskoj ulici i koji – s obzirom da je lociran na ćošku – zauzima i početni deo Ulice Vladimira Nazora, prilepljen uz njega u osi pružanja u Ulici Vladimira Nazora nalazi se nešto niži jednospratni objekat nekadašnje Infanterijske kasarne sa stanovima štapskih oficira, koji je namenski povezan sa glavnom zgradom a koji i danas delimično služi kao namenski stambeni prostor za vojna lica. Njegova osnova je pravougaona sa dva istaknuta stepenišna aneksa orijentisana prema dvorišnoj strani objekta. Generalno posmatrano, radi se o krajnje svedenom objektu što konsekventno proizilazi a ujedno i upućuje na njegovu izvornu funkciju. Fasade ove jednospratnice imaju jednostavno oblikovani uski međuspratni venac, kao i nešto naglašeniji, ali isto jednostavno izveden potkrovni venac. Prozori objekta sa ulične strane (Ulica Vladimira Nazora), izvedeni su u plitkim i ravno malterisanim ramovima. I u prizemnom i na spratnom delu, na frontalnoj strani fasade postoji jedanaest identičnih prozorskih otvora. Prozorski otvori sa dvorišne strane objekta Infanterisjke kasarne sa namenskim stanovima, su simetrično izvedeni, ali njihova veličina je nejednaka, odnosno uslovljena je samom izvornom namenom objekta.
Kada je reč o uličnoj fasadi dvospratnog Paviljona inžinjerskih oficira, orijentisanoj prema Ulici Vladimira Nazora, ona je prilično jednostavno rešena. Nešto istaknutije je izveden potkrovni venac, dok su međuspratni venci krajnje svedeni. Celokupna zidna površina je ravno malterisana sa izuzetkom prizemnog dela objekta, gde su uočljive plitko modelovane fuge. Prizemni deo takođe karakteriše i svedeno istaknuti solbank, kao i zaštitne rešetke od kovanog gvožđa. Posmatrano u celini, fasadne površine su flanktirane sa plitko izvedenim pilastrima koje se pružaju po vertikali objekta od visoke prizemne sokle sa podrumskim otvorima do potkrovnog venca. Krov je izrazito visoko izveden, iznad uličnog dela je četvorodelan a u nastavku dvodelan. Pokriven je sa biber crepom a na objektu postoje i istaknuti odžaci. Na prvom spratu fasade objekta u visini parapeta na istaknuto profilisanim kamenim profilisanim bazama i okvirima prozora, upečatljive su ukrasne stilizovane ograde napravljene od kovanog gvožđa koje pored estetske, imaju i određenu zaštitnu funkciju. Na spratnim delovima, odnosno na prvom i drugom spratu, postoji ukupno osam identičnih prozorskih otvora, s tim što oni na prvom spratu, kao što je pomenuto, imaju zaštitno-dekorativne stilizovane ograde u donjim partijama prozora. Ujedno, bliže ćošku objekta, na drugom i prvom spratu postoje i dva tzv. slepa prozora, odnosno flanktirana prozorska okna bez prozorskih otvora, čime je postignuta estetska simetričnost celokupne fasade orijentisane prema Ulici Vladimira Nazora. Isti arhitektonski elemenat postoji i u prizemnom delu, odnosno poslednja pozicija na kojoj bi trebalo da se nalazi prozor na ćošku, je takođe flanktirana kamenim ramom i zapravo predstavlja tzv. slepi prozor. U tom smislu, za razliku od spratnih delova, u prizemnom delu postoji zapravo ukupno devet prozora. U okviru sokle, izvedeno je po vertikalama šest identičnih prozora podrumskih prostorija.
Fasada iz Beogradske ulice je simetrično koncipirana i izdeljena je pilastrima u četiri polja od kojih dva centralna polja akcentuju ulazni deo sa udvojenim, segmentno završenim portalima. Od dva portala flanktiranih kamenom peščarom, danas je u funkciji samo levi, dok je desni zazidan sa kasnije otvorenim prozorskim otvorom u sredini. Iznad oba flanktirana portala, na prvom spratu su istaknuti kameni balkoni na profilisanim i naglašenim kamenim konzolama. Ispod oba balkona se nalaze po tri identične kamene konzole, koje završavaju sa volutama na donjem delu u formi kamene plastike. Ograde su izvedene od kovanog gvožđa i oblikovane su kombinacijom stilizovanih slova i floralne ornamentike. Glavni ulaz iz Beogradske ulice lociran je blago ulevo u odnosu na celokupnu kompoziciju frontalnog dela, odnosno nalazi se ispod jednog od dva balkona u okviru portala bližem ćošku Beogradske i Ulice Vladimira Nazora. Ulazni portal zapravo predstavlja dvokrilnu drvenu kapiju koja je svakako novijeg datuma , odnosno nije autentična.
Od ulaza se pruža centralni hol, čiji današnji izgled, uzimajući u obzir materijale koji su korišćeni kao i način oblikovanja, datira iz prvih decenija XX veka. Enterijer objekta je dosta izmenjen tokom socijalističkog perioda, što je prvenstveno uočljivo u nizu prostorija koje se danas koriste kao kancelarijski prostori. Odnosno, zidovi prostorija su obleženi lamperijom, dok su podovi prostorija, kako u prizemnom delu, tako i na spratovima, takođe promenjeni u prvim decenijama nakon Drugog svetskog rata u kontekstu adaptacije enterijera. Pored centralnog hola, unutrašnjost objekta se odlikuje i sa dve izvorne stepenišne vertikale, kao i sa centralno postavljenim svetlarnikom u okviru kojeg su sačuvani otvori izvedeni u kamenom ramu od peščara sa gvozdenim rešetkama. Na stepeništu je takođe sačuvana stara ograda od kovanog gvožđa i tragovi štuko ornamentike na svodu.
Ispod površine objekta, nalaze se podrumske prostorije sa prozorskim okvirima koji su u levoj polovini fasade orijentisane prema Beogradskoj ulici većih gabarita od onih orijentisanih prema Ulici Vladimira Nazora, kao i od onih lociranih u delu fasade prema Beogradskoj ulici, bliže ugaonom delu objekta. U suštini, postoje dva nezavisna podruma ispod objekta u koje se pristupa preko dve stepenišne vertikale. Stepenište koje vodi u podrume je autentično sa drvenim gazištima. Zapravo, sve podrumske prostorije su ostale u izvornom obliku sa podovima napravljenim od nabijene zemlje i poluobličastim svodovima tavanica načinjenim od opeke velikih dimenzija. U jednom od ugaonih delova podruma, uočljivi su ostaci bunara koji se izvorno – po svemu sudeći – pružao do prizemnog dela zgrade.
Dvorišna fasada objekta je krajnje svedena i jednostavna. Ravno je malterisana i bez podeonih venaca. Prozorski otvori su izvedeni u plitkim malterskim ramovima, dok balkone karakteriše jednostavna gvozdena ograda postavljena u nekoj od adaptacija objekta izvedena u periodu socijalizma.
Kompleks Paviljona inžinjerskih oficira i Infanterijske kasarne, obuhvata veliku parcelu i otvorenu površinu dvorišnog dela u vlasništvu Vojske Republike Srbije koja se pruža sve do fortifikacijskih bedema Suburbiuma, odnosno prema spoljašnjosti Podgrađa je flanktirana Bastionom Sv. Franciske. Parcela je parkovski uređena, sa poligonom za vežbanje i ceremonijalno postavljanje zastave a u okviru nje, postoji i nekoliko dodatnih pomoćnih objekata po rubovima unutrašnjosti parcele (garaže, magacini itd.), koji su mahom izgrađeni tokom perioda socijalizma. Izuzetak predstavlja, Barutane Sv. Franje/Franciske; BIII locirana u “grkljanu” Bastiona Sv. Franciske i objekat Vojne menze sa klubom koji je lociran ispred Barutane. Celo dvorište je po spoljnim obodima Suburbiuma prema Vaserštatu flanktirano bastionom, dok je prema Ulici Vladimira Nazora zaštićeno zidom koji se pruža sve do Nove (Donje) kapije, kojom se ujedno i završava Ulica Vladimira Nazora a time i prostor Suburbiuma. Iza pomenute kapije, nalazi se ogromni prostor Vaserštata koji se paralelno uz obalu Dunava, pruža praktično sve do drumsko-železničkog mosta a u okviru kojeg se sem različitih fortifikacionih elemenata, odnosno bedema i šančeva, nalaze i brojni kasnije sagrađeni vojni objekti, kao i poligoni za obuku. Ceo ovaj prostor je nepristupačan za civile, s obzirom da je u vlasništvu i pod kontrolom Vojske Republike Srbije. U tom kontekstu, opisivanje trenutnih arhitektonskih celina, kao i objavljivanje fotografija istih u okviru pomenutog vojnog kompleksa je zbog pravne legislative, ovom prilikom namerno izostavljeno.
Ulične fasade objekta kao i krov, obnovljene su u okviru kompletne rekonstrukcije i revitalizacije Podgrađa, koja je otpočela 2017. godine pod ingirencijom Zavoda za zaštitu spomenika kulture Grada Novog Sada a koja još uvek traje. Fasade objekta, stolarija i krov su rekonstruisani u toku 2022. i 2023. godine.
Današnja boja fasade u svetlo plavoj boji sa arhitektonskim elementima od peščara i kovanog gvožđa, značajno, uz gabarite i poziciju objekta Paviljona inžinjerskih oficira, ali i zgrade Infanterijske kasarne koji u izvesnom smislu čine neraskidivu celinu, zahvaljujući naglašenom smietričnom sklopu, doprinose reprezentativnom opštem utisku o ovom građevinskom kompleksu.
