Jednospratni objekat smešten je na uglu ulica Vatroslava Lisinskog i Štrosmajerove i odlikuje ga osnova u formi ćiriličnog slova “Г“ sa otvorenim tremom duž unutrašnje, odnosno dvorišne strane. Sastoji se od podrumskih prostorija, prizemlja, sprata, kao i od tavanskog prostora koji je naknadno adaptiran za stanovanje. Građen je u drugoj polovini ili sredinom XVIII veka, odnosno suseći po pojedinim izvorima kojima se diponuje, sagrađen je 1750. godine. Odnosno, period njegove izgradnje vezan je za izgradnju susednog objekta Magistrata (Beogradska ulica br. 6) s obzirom da je ova jednospratnica izvorno zapravo imala administartivnu funkciju, tj. delom ili u celini je, poput Zgrade Magistrata, bila u funkciji gradske administracije.
Arhitekta i konzervator Slobodanka Babić je, analizirajući istorijsku funkciju ove jednospratnice, istakla sledeće:
Pored prostorija namenjenih civilnoj upravi Podgrađa i stana gradskog načelnika (Burgermeister), u podrumu dvorišnog krila nalazio se zatvor. U period od 1934. do 1942. godine tu je bio smešten državni arhiv koji je u toku Drugog svetskog rata, do 1945, iseljen u kazamate Tvrđave.
Posle rata objekat poprima u celosti stambenu namenu. Kako su prvobitni ulazi iz Štrosmajerove i Beogradske ulice zatvoreni i pretvoreni u stambeni prostor, pristup svim stambenim jedinicama je iz dvorišta, kroz kapiju iz Ulice Lisinskog. Početkom 70-tih godina objekat je saniran, a tavan adaptiran u stambeni prostor.
Citirano iz: Stančić Donka i grupa autora “Umetnička topografija Novog Sada”. Novi Sad: Matica Srpska. 2014. str. 774.
Dva nekadašnja izvorna ulaza – iz Štrosmajerove i Beogradske ulice (preko Zgrade Magistrata) – kao što je napomenuto, pretvorena su u stambeni prostor, tako da se danas u objekat može ući samo iz ulice Vatroslava Lisinskog, odnosno pristup stanovima moguć je isključivo iz unutrašnjeg dvorišta do kojeg od ulaza vodi široki hodnik čija je tavanica, kao i tavanica trema, zasvođena sfernim svodovima dodatno ojačanim podeonim lucima. Unutar trema, levo od današnjeg ulaza iz Ulice Vatroslava Lisinskog, smeštene su stepenice koje vode na sprat. Pored njih, spratnom delu se pristupa i preko još jednog stepeništa lociranog desno u hodniku koji je izvorno vodilo od nekadašnjeg ulaza iz Štrosmajerove ulice. Ovo drugo stepenište je izvedeno u zavojitoj formi i na njemu su sačuvana izvorna drvena gazišta. Uzimajući u obzir navedena prekomponovanja unutrašnjeg prostora, svim stambenim jedinicama objekta se danas zapravo pristupa ili preko trema, ili preko hodnika. Prostorije u prizemlju imaju tavanice izvedene u formi poluobličastih svodova sa tzv. svodnim rukavcima, dok su one na spratnom delu natkrivene ravnim tavanicama.
Podrumski prostor pruža se duž cele osnove objekta i odlikuju ga zasvođene tavanice sa lukovima, dok je krov objekta visok i izveden je na dve vode sa nizom krovnih prozora probijenih prilikom pomenute adaptacije objekta sedamdesetih godina XX veka.
Ulične fasade se odlikuje jednostavnošću. Zidno platno je ravno, sa istaknutim međuspratnim i potkrovnim vencem. Prozori su uokvireni malterskim ramovima, u prizemlju sa centralno postavljenim trapezastim završetkom, a na spratu sa profilisanom okapnicom. Ulaz je takođe uokviren malterskim ramom sa polukružnim završetkom. Pored navedenog zazidanog ulaza iz Štrosmajerove ulice, čiji je polukružno završeni okvir vidljiv do danas, u prizemlju se nalazi i jedan zazidani, odnosno slepi prozor, koji je orijentisan prema ulici Vatroslava Lisinskog. Na uglovima zgrade, kao i levo i desno od današnjeg ulaza, izvedena je dekoracija u formi plitkih lezena. Fasade zidova unnutrašnjeg dvorišta odlikuje trem duž oba krila koji čini niz otvorenih arkada iznad kojih se nalazi niz manjih prozorskih otvora u osama lukova.
Frontalna fasada orijentisana prema Ulici Vatroslava Lisinskog je znatno duža od one orijentisane prema Štrosmajerovoj ulici. Pored zasvođenog ulaza sa drvenom kapijom u njenom prizemnom delu se nalazi ukupno osam identičnih prozorskih otvora, kao i jedan slepi prozor lociran uz sam ćošak, odnosno na uglu objekta. Na spratu, postoji ukupno jedanaest identičnih prozorskih otvora od kojih dva imaju naknadno dodatu zaštitno-dekorativnu ogradu u donjoj partiji izrađenu od gvožđa. U sklopu sokle, postoji dodatna četiri asimetrično raspoređena pravougaona otvora podrumskih prostorija sa zaštitnim kapcima od lima.
Ulična fasada orijentisana prema Štrosmajerovoj ulici na spratu ima sedam identičnih prozorskih otvora a u prizemnom delu šest, kao i pomenuti zasvođeni ram nekadašnjeg ulaza koji je u malterskoj plastici flanktiran u odnosu na ostatak zidnog platna. U sklopu sokle, nalazi se tri asimetrično razmeštena pravougaona prozorska otvora podrumskih prostorija sa identičnim zaštitnim kapcima poput onih orijentisanih prema Ulici Vatroslava Lisinskog.
Svi prozori prizemlja, orijentisani prema obe ulice, odlikuju se sa identičnim zaštitnim šalonima od drveta, koji ne predstavljaju autentične elemente izvornog oblika objekta.
Ulične fasade objekta, krov i stolarija, obnovljeni su u okviru kompletne rekonstrukcije i revitalizacije Podgrađa, koja je otpočela 2017. godine pod ingirencijom Zavoda za zaštitu spomenika kulture Grada Novog Sada a koja još uvek traje.
